முதலாளித்துவத்தை விமர்சிப்போம்

கடந்த பதிவில் விவசாயத்தை அடிப்படையாக வைத்து என் மனதில் தோன்றியதை எழுதியதை , ஏழரை மென்மையாக விமர்சித்திருந்தார், முதலாளித்துவத்தின் கோரப்பிடியில் சிக்கியுள்ள எனக்கு உடனடியாக பதிலளிக்க நேரம் கிடைக்கவில்லை, அதனால் தாமதமாகஇந்தப்பதிவு.விவசாயமோ , பெட்டிக்கடையோ முதலாளித்துவமல்ல , கார்ப்பரேட்திருடர்கள்தான் முதலாளித்துவம் என்றும் கூறியிருந்தார்.

ஒரு பெட்டிக்கடை முதலாளியோ, சொந்த நிலத்தில் விவசாயம் செய்யும் விவசாயியும் பொதுவுடமைத் தத்துவத்தின் கீழ் கண்டிப்பாக வரமுடியாது என்பதால் இவர்களும் முதலாளித்துவத்தின் கீழ் வருபவர்களே என்பது என் புரிதல்.

முதலாளித்துவம் ஊழல்கள் மலிந்து கிடைக்கும் இடம், முதலாளித்துவம் கண்டிப்பாக கடுமையாக விமர்சனத்துக்கு உள்ளாக்கப்படவேண்டும். கார்ப்பரேட்டுகளின் தவறுகள் தண்டிக்கப்படவேண்டும். விமர்சிக்கப்பட்டு விதிமுறைகள் செம்மைப்படுத்தப்படவேண்டும்.

உழைப்பே மூலதனம், உழைப்பை ஒருங்கினைப்பதும் , சரியான வழியான வழியில் செயல்படுத்துவதும் உழைப்புதான், இந்த உழைப்பை சுரண்டுவது எப்படி என்று மட்டுமே சிந்திக்கும் திருடர்களும் இங்கே அதிகம், இவர்கள் கடைசி வரையிலும் இருப்பார்கள், ஆனால் அதையும் மீறி மக்களின் வாழ்க்கைத்தரத்தை மேம்படுத்த முதலாளித்துவத்தால் முடியும் என்றே கருதுகிறேன்.

பொது உடமை தத்துவம் மனிதனின் இயல்பான ஆசைகளுக்கு எதிரானது, ஆசையே துன்பத்திற்கு காரணம் , ஆனால் அதுதான் இன்பத்திற்கும் காரணம், அந்த ஆசை இல்லாவிட்டால் இந்த பிளாக்கர் இருந்திருக்காது, இண்டர்நெட், மின்சாரம் எதுவும் இருந்திருக்காது, இவைகளெல்லாம் பொது உடமையின் கீழ் சாத்தியமாக்க இயலாது. எல்லாம் பொது உடமை நீ இப்படி உழைக்கனும் , அப்படி உழைக்கனும் என்று பீரோவுக்குள் இருந்து கட்டுப்பாடுகள் போட்டால் ஒன்றும் நடக்காது. நல்ல உள்ளம் கொண்ட தோழர்கள் நல்ல முதலாளிகளாகி சமூகத்தின் பொருளாதார முன்னேற்றதிற்கு பாடுபடுதலே சரியான விடைதரும்.

முதலாளித்துவ விதிகள் விமர்சிக்கப்பட்டு மாறிக்கொண்டேதான் இருக்கும், ஏழை, பணக்காரன், ஆண்டி, போண்டியெல்லாம் மாறி மாறி வந்துக்கொண்டுதான் இருப்பார்கள்.

தனிப்பட்ட முறையில் விதிமுறைகள் இல்லாத மனித விலங்காக வாழத்தான் எனக்கும் ஆசை, ஆனால் அதற்கு முதலாளித்துவமும் தேவையில்லை, எல்லாவற்றையும் விமர்சித்து எந்த விமர்சனத்தையும் ஏற்றுக்கொள்ளாத பீரோவுக்குள் முடிவெடுக்கப்படும் இசங்களும் தேவையில்லை.