கல்லூரி சாலை : முதல்வரிடம் அடி வாங்கிய அனுபவம்.

நான் படித்த சுய நிதி பொறியியல் கல்லூரியில், ஏறத்தாழ அனைத்து கல்லூரி நிர்வாக முடிவுகளும் கல்லூரி முதல்வரேதான் எடுப்பார்.கல்லூரி நிர்வாகம் எனக்கு தெரிந்தவரையில் தலையிட்டதில்லை.விழாக்களுக்கு மட்டுமே வருவர்.உதாரணமாக அங்கே இருக்கும் தென்னை மரங்களுக்கு தண்ணீர் இறைப்பவர்க்கு சம்பளம் கொடுப்பது முதல் சரஸ்வதி பூஜைக்கு நூலகத்தில் சுண்டல் கொடுப்பது வரை.

இப்போ எனக்கும் கல்லூரி முதல்வருக்குமான பாசப்பிணைப்பை மட்டும் எழுதறேன். முதலாண்டு படிக்கையில் மாசம் ஒருமுறை லீவு கேக்க போவேன்,ஒரு நாளும் அவர் மறுத்ததில்லை ஆனால் நண்பர்கள் லீவு கேட்டு அறை வாங்கி வந்திருக்கிறார்கள்.நான் தப்பித்தே வந்தேன்.

இரண்டாம் ஆண்டு படிக்கும்போது காலேஜ் பக்கம் அவ்வளவா(சுத்தமான்னும் வெச்சுக்கலாம்) போறதில்லை,கொஞ்சம் பெரிய ஆளுன்னு மத்தவங்களா நெனச்சிக்கிட்டாங்க போல,நானும் நண்பர் பாரிசும் ஹிட் லிஸ்ட்ல சேர்க்கப்பட்டோம். இரண்டாமாண்டு நண்பர் ஒருநாள் முதலாண்டு மாணவர்களை ராகிங் பண்ணும் போது அவர்களோடு ஏதோ பிரச்சினை,கேள்விப்பட்ட இரண்டாமாண்டு மாணவர்கள் எல்லாம் ஒரு இரவில் முதலாண்டு மாணவர் விடுதி புகுந்து கட்டையால கணிசமான மக்களை அடிச்சிட்டு வெற்றிகரமா யாருக்கும் தெரியாம விடுதிக்கு திரும்பிட்டாங்க.இரவோடு இரவா முதல்வருக்கு செய்தி போயாச்சு.

அடுத்த நாள் காலைல நான் ஊருலேந்து விடுதிக்கு வரேன் பசங்க மேலே நடந்த விசயத்தை சொன்னாங்க, நான் ரொம்ப நொந்து போயிட்டேன் நாமளும் நம்ம வீரத்தை காண்பிக்க கிடைச்ச வாய்ப்பு காலி ஆயிடுச்சுன்னு.சோகத்தோட காலேஜுக்கு போனேன், முதல்வரிமிருந்து நோட்டீஸ் வந்தது அடித்தவர்கள் லிஸ்டல நானும் பாரிசும் இருந்தோம், அவனும் சம்பவம் நடந்தப்ப விடுதில இல்லை.

கண்ணாடி போட்டுட்டு போனா அடிக்க மாட்டாருன்னு ஒரு நம்பிக்கை, நான் ஒரு கண்ணாடி போட்டிருந்தேன் அத போட்டிட்டு போனேன். லிஸ்ட்ல உள்ள ஆறு பேரும் வரிசைல நின்னோம். அதுல என்னையும் பாரிசையும் தவிர மத்தவங்கெல்லாம் நல்ல பேரு உள்ள பசங்க, அவங்கள பாத்த முதல்வர் வெங்கட்ன்னு ஒரு நண்பர பாத்து நீயுமா அடிச்சன்னு சொல்லி எல்லாரையும் போகச்சொல்லிட்டார்.வெங்கட் புண்ணியத்துல அடி வாங்காம தப்பிச்சாச்சு ஆனாலும் ஒரு உறுத்தல் ஏன் தேவையில்லாம நம்ம பேர எழுதி கொடுங்கராங்கன்னு.

இன்னொரு சம்பவம் இறுதியாண்டு தேர்வு விடுமுறைக்கு முன் கடைசி வகுப்புக்கு முந்திய நாள். எல்லாரும் டவுணுக்கு போயி கொண்டாடிட்டு வந்தோம். கொண்டாட்டத்தின் உச்சத்தில் எங்களால் கடைசி வரை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் போன ஒரு அப்பாவி நண்பர்,ஹாஸ்டல் நோட்டிஸ் போர்டு கண்ணாடிய உடைச்சிட்டான்,இந்த நேரத்திலேயும் நாங்க எல்லாரும் மெஸ்ல இருந்தோம்.இவன் தனியா வெறிபிடித்த மாதிரி போய் கண்ணாடிய உடைச்சிட்டான்.கையில பெரிய காயம். நாங்க எல்லாரும் பக்கத்து டவுணுக்கு ஓடிட்டோம்.
அப்புரம் நள்ளிரவில் திரும்பவும் ஹாஸ்டல் போயி முதல்வர்கிட்ட மன்னிப்பு கேக்கிற முடிவ இறுதியாண்டு நண்பர்கள் ஆலோசனைப்படி எடுத்தோம்.

இப்போது முதல்வர் அறை, கண்ணாடி உடைத்தவரை கேட்டார் என்னத்த குடிச்சிட்டு உடைச்ச?

அப்பாவி: கள்ளு சார்.

முதல்வர் : கள்ளா? எவ்வளவுக்கு குடிச்ச?

அப்பாவி: ரெண்டு மட்டை சார் பத்து ரூபாய்க்கு.

முதல்வர் : ஏண்டா நாயே பத்து ரூபாய் கள்ள குடிச்சிபுட்டு பத்தாயிரம் ரூபாய் கண்ணாடியே உடைச்சிருக்க. are you proud of doing this?

அப்பாவி: யெஸ் சார்.

முதல்வர் : என்னது யெஸ் ஸாரா வெட்கமா இல்ல?உங்கப்பா என்ன பண்றார்?

அப்பாவி: நோ சார்,விவசாயம்

முதல்வர் : மாடு இருக்கா வீட்டில எத்தனை மாடு இருக்கு?

அப்பாவி: 5 மாடு இருக்கு சார்.

முதல்வர் : நீ ஒரு மாடு உன்னையும் சேத்து கட்டிப்போடச்சொல்லு, அந்தக்கயித்துல, வாட்ச்மேன் இவனுங்கள கட்ட நல்ல மாடு கட்டற கயிறு வாங்கிட்டு வா காலேஜ் கேட்ல கட்டிப்போடனும் இவனுங்கல.

முதல்வர் : உங்கப்பா என்ன பண்ணுரார்

பாரிஸ் : மலேசியாவில இருக்கார்.

முதல்வர் : உங்கப்பா என்ன பண்ணுரார்.

நான் : வாத்தியார்

முதல்வர் : உங்கப்பா கண்ணாடிய உடைச்ச பையன என்ன பண்ணுவார், சொல்லு நானும் அதையே பண்ணுரேன்.

நான் : மவுனம்

முதல்வர் : உங்கப்பா என்ன பண்ணுரார்

நெட்டையன் : இறந்துட்டார்.

முதல்வர் : அம்மா

நெட்டையன் : அவங்களும் இறந்துட்டாங்க.

முதல்வர் : உங்கப்பா?

டொல்பி : இரண்டு பேரும் இறந்துட்டாங்க..

சரி இனிமே செய்ய மாட்டேன்னு எல்லா கிளால் ரூம்லயும் போயி மன்னிப்பு கேக்கனும் அப்ப்டின்னாரு? முதல்ல எங்க கிளாஸ் எல்லாரையும் பாத்து வெற்றிப் புன்னகையோட சிரிச்சோம்.முதல்வரின் மருமகன் தான் வழிநடத்தி சென்றார். எங்கள் வகுப்பு முடிந்த உடன் ஜீனியர் வகுப்புக்கு போக முடியாதுன்னு நான் சொல்லிட்டேன்.அவரும் சரின்னு சொல்லி பிரச்சினையின் விபரீதம் புரிந்து முதல்வரிடம் திரும்ப போயி மன்னிப்பு கேட்டாங்கன்னு சொல்லிட்டார். இந்த முறையும் தப்பிச்சோம் அடிவாங்காம..

கவலைப்படாதீங்க அடுத்த பாகத்தில ...........