அமெரிக்க ரிட்டனும் சிங்கப்பூர் மொட்டையும்.

நான் முதன் முதலா அமெரிக்கா வந்தது 2000மாவது ஆண்டு, வந்து ஒரு பிரபலமான கம்பெனில புரட்சி ஏற்படுத்தப்போற ஒரு தொழில் நுட்பத்தில் வேலை செய்துகொண்டிருந்தேன்.கார் ஓட்டக்கத்துக்கிட்டு ஒரு புது கார் வாங்கியாச்சு, கார் வாங்கி 3 மாசம் கழிச்சு, (2001 மார்ச்)இந்த டாட்காம் பபுள்னால வந்த பாதிப்பு டாட்காம்ல இல்லாத என்னையும் பாதிச்சிருச்சு.

எங்க கம்பெனில என்னை கூப்பிட்டு உன்னோட கார நாங்க பத்திரமா பாத்துக்கறோம், செலவ குறைக்கனும் நீ பெங்களூர் போ இங்க உனக்கு $1000 சம்பளம் தருகிறோம் அப்படின்னு சொல்லி அனுப்பிட்டாங்க, கார் லோன் $500 போக $500 மிச்சம்.

இந்தக்காட்சி இங்க இப்படி நடக்கும் முன்னாடியே, எங்க ஊருல உள்ள சில பொதுநல விரும்பிகள் குடுகுடுப்பைய இன்னும் திருப்பி அனுப்பலையா? எல்லாரையும் அனுப்பிட்டாங்களாம் அப்படின்னு விசாரனை ஓயவில்லையாம்.

பெங்களூர் போறதுக்கு முன்னாடி, ஊருக்கு கார் எடுத்துட்டு போய் இறங்கியாச்சு, பஸ்ல போயிருக்கலாம் ஆனா அமெரிக்க ரிட்டன் வேறல்ல, அதோட எங்க ஊருக்கு பஸ் எல்லாம் கெடயாது.

போய் ஒருவாரம் ஓய்வு, இந்த நாட்களில் ஒரு பொதுநல விரும்பி என்னோட நண்பர் ஒருவர்கிட்ட, என்ன உன் கூட்டாளிக்கு மொட்டை போட்டு அனுப்பிட்டாங்க போல, பத்து பதினைஞ்சு நாளைக்கு முன்னாடி போட்டுருப்பாங்க போலருக்கு, ஆனா நடையில ஒன்னும் வித்தியாசம் தெரியல கசையடியெல்லாம் இல்லை போலருக்கு, தன்னோட சந்தேகத்த சொல்லிருக்காரு.

ஆகா கொஞ்சம் முடிய ஒட்ட வெட்டனதுக்கு இப்படி ஒரு திரைக்கதை எழுதிட்டாங்களேன்னு நெனச்சி, சிரிச்சோம். அப்படியே ஒரு நன்னாளில் பெங்களூருக்கு வேலைக்கு போயாச்சு, அங்கே போயி ஒரு மாசம் ஆபிஸ் போயிட்டு வந்துட்டு இருந்தேன். திடீர்னு ஒரு நாள் HR கூப்பிட்டு ஒரு புது புராஜக்ட் இன்னோரு பிரபலமான கம்பெனிலேந்து வந்திருக்கு உடனே டிக்கெட் கன்பார்ம் பண்ணிட்டு கெளம்ப சொல்லிட்டாரு, நானும் பெங்களூர்லேந்து சென்னை வந்து அடுத்த நாளே பிளைட் ஏறிட்டேன் கொஞ்சம் அழுக்குத்துணியோட.

நான் விமானம் ஏறுனதுக்கு அப்புரம், என்னை இப்ப வரவேண்டாம்னு சொல்லி போன் பண்ணாங்களாம்.அதுக்கு வாய்ப்பு இல்லை நீங்க குடுகுடுப்பையை இன்னைக்கு சாயங்காலம் சிகாகோ ஏர்போட்ல பிக்கப் பண்ணிக்கங்க அப்படின்னு சொல்லிட்டாங்களாம். அதற்கு பின் நிறைய வெற்றிகள் தோல்விகள்.ஆனால் வாழ்க்கைப்பயணம் தொடரத்தான் செய்கிறது.

இந்த வாய்ப்பை நான் இழந்திருந்தாலும் இன்னோரு முறை எனக்கு கிடைத்துதான் இருக்கும் அல்லது இந்தியாவில் ஒரு நல்ல கம்பெனியில் வேலை பார்த்துக்கொண்டுதான் இருந்திருப்பேன்.

இந்தமுறை சற்றே கடினமான உலகப் பொருளாதார நெருக்கடிதான், ஆனாலும் ஒருநாள் கண்டிப்பாக மீண்டு வரும்,அதுவரை தாக்குப்பிடித்தல் மட்டுமே இன்றைய தேவை, அதுவும் நடக்கும்.யாரோ செய்த தவறுக்கு நாம் பாதிக்கப்படுகிறோம், யாரோ சிலர் செய்த நன்மையினால்தான் இந்த வாய்ப்புகள் பெற்றோம் என்பதும் உண்மைதானே.